Diakonise w węgrowskiej parafii
Śp. Siostra Diakonisa Zuzanna Lazar ( 1923 – 2014)
Siostra Diakonisa Zuzanna Lazar urodziła się 27 grudnia 1923 roku w Wiśle , pochodziła z przysiółka Kozińce. Zmarła w wieku 91 lat w dniu 20 października 2014 r.
Do Diakonatu zostaje przyjęta 8 listopada 1947 roku, po roku zostaje siostrą próba , zakłada stój siostrzany i czepek. Dnia 3 lutego 1957 roku wraz z pięcioma siostrami zostaje wyświecona na Diakonisę przez ks. biskupa Karola Kotulę. Przygotowana do pracy wśród dzieci przez 8 lat opiekuje i wychowuje dzieci w Ewangelickim Domu Dziecka w Dzięgielowie działającym wówczas przy Zakładach Opiekuńczych „Eben-Ezer.
Następnie siostra pracowała w Domu Starców na dzięgielowskiej „Szczukówce”, później w Szpitalu Śląskim w Cieszynie.
W roku 1962 rozpoczęła wraz innymi siostrami pionierską pracę w nowo otwartym Ewangelickim Domu Opieki „Sarepta” w Węgrowie.
Po powrocie z Podlasia znów podejmuje służbie opiekując się ludźmi w podeszłym wieku w Domu Opieki na „Szczukówce” i wśród mieszkańców Dzięgielowa i okolicy.
W roku 1980 zostaje skierowana do służby Ewangelickim Domu Opieki „Tabita” w Konstancinie Jeziorna k Warszawy , gdzie pracuje ofiarnie aż do przejścia na emeryturę. Wraca do Dzięgielowa i zamieszkuje Domu Sióstr Emerytek „Salem”.
Źródło: fragment artykułu „S. Zuzanna Lazar nie żyje” zamieszczonego http://diakonia.org.pl/aktualnosc/s-zuzanna-lazar-nie-zyje/
Śp. Siostra Diakonisa Krystyna Ema Pilch
Siostra Diakonisa Krystyna Pilch urodziła się 9 czerwca 1923 roku w Wiśle.. Zmarła w wieku 74 lat w dniu 25 lutego 1995 r.
Jako siostra pełniła służbę w Szpitalu Śląskim w Cieszynie, w Domu Opieki w Sorkwitach, w Miechowicach, „na Szczukówce” oraz w „Betanii”.
W węgrowskim Domu Opieki „Sarepta” siostra Krystyna przepracowała w sumie 14 lat i wyjechała do Dzięgielowa w roku 1981. Parafianie pamiętają siostrę Krystynkę (tak Ją wszyscy nazywali) jako bardzo ciepłą i skromną osobę, bardzo zapracowaną i zatroskaną o potrzeby pensjonariuszy.
Źródło: fragmenty z książki „Powołane” – wydawnictwo „Warto” Dzięgielów 2017r. i wspomnienia parafian węgrowskiej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej
Siostra Diakonisa Daniela-Danuta Ferek
Siostra Diakonisa Daniela Ferek urodziła się 16 marca 1940 roku w Suchej Średniej na Zaolziu. Siostra Daniela przyjechała do pracy w Domu Opieki Sarepta w Węgrowie w roku 1963.
Pracę zakończyła po 18 latach w roku 1980, kiedy została wybrana przez Radę Sióstr na zastępczynię nowej siostry przełożonej w Dzięgielowie.
Siostra wspomina trudne warunki tuż po otwarciu „Sarepty” w małym Węgrowie, z troską patrzyła na problemy z zaopatrzeniem, a szczególnie dokuczliwe były braki w zakresie opału na zimę.
Była nie tylko opiekunką ludzi starszych , ale także potrafiła bardzo dobrze niczym najlepszy nauczyciel zająć się dziećmi parafian i pracowników Domu Opieki, których w tym czasie na podwórku Sarepty biegało kilkanaścioro.
Źródło: fragmenty z książki „Powołane” – wydawnictwo „Warto” Dzięgielów 2017r. i wspomnienia parafian węgrowskiej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej
Siostra Diakonisa Alina – Helena Ciosk
Siostra Diakonisa Alina Ciosk urodziła się 1 kwietnia 1928 roku w Jaworzu.
W roku 1962 została skierowana do Domu Opieki „Sarepta” w Węgrowie, kiedy jeszcze przyszły Dom Opieki był w trakcie generalnego remontu.
Inicjatorem przyjazdu sióstr diakonis z diakonatu Eben – Ezer z Dzięgielowa był główny sprawca powstania „Sarepty” ksiądz Karol Messerschmidt. Siostra Alina również wspomina trudne początki i braki w zaopatrzeniu. Przywołuje historię jednej z pierwszych Wigilii w Domu Opieki, kiedy z trudem zdobyła na węgrowskim targu gęś, a w kolejce po ryby straciła kilka guzików.
Siostra przepracowała w Węgrowie 27 lat, w tym 23 jako kierownik Domu Opieki „Sarepta” i wyjechała po przejściu na emeryturę w lipcu 1992r. Jako człowiek niezwykle prawy zdobyła wielki szacunek wśród podopiecznych i parafian węgrowskich.
Źródło: fragmenty z książki „Powołane” – wydawnictwo „Warto” Dzięgielów 2017r. i wspomnienia parafian węgrowskiej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej
Od 1992r. Dom Opieki pozostał w zarządzaniu siostry Anieli Kawulok, która przepracowała w Węgrowie ponad 40 lat, aż do odejścia ostatniego pensjonariusza w grudniu 2016r.
Obecnie nie ma już Domu Opieki i ofiarnie pracujących sióstr Diakonis również.
