Cmentarze w Płatkownicy i Sójkówku

Z historii osiedleńców narodowości niemieckiej na obszarze obecnej gm. Sadowne.

W roku 1828 hrabia Andrzej Zamoyski, właściciel dóbr Kołodziąż, w skład których wchodziła Płatkownica i Sójkówek, zagospodarował nieurodzajne ziemie, które powierzył w 1829 roku kolonistom niemieckim.


Koloniści będący wyznania ewangelicko-augsburskiego podlegali parafii w Węgrowie.

W wyniku waśni na tle językowo-narodowościowym w 1906 roku filiajły węgrowskiej parafii oddzieliły się i utworzyły niezależne parafie.

Koloniści wyznania ewangelickiego w 1909 roku wybudowali w Płatkownicy murowany kościół – kirchę. Obok powstała plebania, a w lesie cmentarz ewangelicko – augsburski. Także w Sójkówku utworzono miejsce, gdzie można było chować zmarłych. Według mieszkańców spoczywają tam koloniści niemieccy, którzy umarli śmiercią naturalną, w wyniku chorób lub zginęli w walkach zbrojnych. Maleńki ten kościółek, w którym odprawiano nabożeństwa żałobne, a następnie pochówki na cmentarzu w Sójkówku stał w miejscowości Ocięte (gm. Sadowne). Po II Wojnie został rozebrany i zestawiony na nowo w Ogrodnikach gm. Stoczek, gdzie służył prawdopodobnie jako kaplica przycmentarna.

Wcześniej, bo już w roku 1906 w Sadolesiu miejscowi osiedleńcy wybudowali drewniany kościół parafialny dla ewangelików. Kościół ten po wojnie został przeniesiony od 1946r. do lat 90 ub. wieku stał w parafii rzymskokatolickiej w Ogrodnikach. Obecnie już nie istnieje.
Ewangelicy  sprowadzeni z Niemiec w I połowie XIX w. jako  koloniści,  mimo że należeli  do parafii węgrowskiej,  nie ulegli  polonizacji. 

Zachowali  swoją odrębność  narodową.  Doprowadziło  to  do  antagonizmów  między  parafianami  węgrowskimi  a kolonistami.  W  rezultacie  wyodrębniono  nowe  parafie  ewangelickie i założono  nowe  cmentarze  (Płatkownica  i  Sójkówek  gm.  Sadowne). 

Po  II  wojnie światowej  koloniści niemieccy wyjechali, a parafie rozpadły się. Pozostały jedynie niszczejące i zapomniane cmentarze.

Są to pozostałości cmentarzy ewangelicko – augsburskich istniejących w tym miejscu na przełomie XIX i XX wieku. Ostatni pochówek nastąpił tam w roku 1939.

Po cmentarzach tych niestety nie zachowały się prawie żadne informacje.

Napisano w Galeria