W 1650 roku utworzono w Węgrowie parafię ewangelicko-augsburską. Do Bogusława Radziwiłła zwrócili się mieszczanie warszawscy pozbawieni na Mazowszu możliwości publicznego odprawiania nabożeństwa, z prośbą o utworzenie zboru luterskiego w Węgrowie.
W specjalnym przywileju wydanym w roku 1651 książę zabezpieczył specjalnym funduszem utrzymanie duchownego luterańskiego. Obydwa zbory protestanckie korzystały z jednej świątyni, a zasady korzystania z niej uregulowano 14 maja 1653 roku specjalną umową zawartą między ministrem Maciejem Apoliasem Styrzyńskim a pastorem Janem Colurnhusem.
Przywilej stanowił kontynuację innego przywileju wydanego 14 kwietnia 1650 r. dla wszystkich cudzoziemców, a szczególnie kupców i rzemieślników wyznania ewangelickiego, zarówno genewskiego jak i augsburskiego, chcących osiedlić się w Węgrowie. Obiecywał tam Radziwiłł wszelkie swobody i wolności, a także pomoc przy zakładaniu szkół, szpitali, etc.
Z tej okazji w roku 2000 odbyły się obchody 350-lecia powołania parafii ewangelicko-augsburskiej w Węgrowie. Uroczystości zaszczycił biskup diecezji warszawskiej Mieczysław Cieślar wraz z ks. wikarym Marcinem Markuzelem, późniejszym Proboszczem Administratorem parafii węgrowskiej. W parafii powitaliśmy również duchownych, którzy pracowali wcześniej w Węgrowie jako proboszczowie administratorzy w osobach ks. Jana Hause i ks. Włodzimierza Nasta.
Oczywiście nie zabrakło obecnego ks. proboszcza administratora Adama Pilcha i ks. Marcina Pilcha, który w Węgrowie jest wikariuszem.